Po wczorajszej pogoni za rekordem na 10 km dziś wyszedłem typowo rekreacyjnie. Spokojny truchcik, w trakcie którego mogłem się w pełni skoncentrować na muzyce i dokładnie zapamiętać swoje reakcje na nią.
Przed płytą A Kind of Magic byłem przestrzeżony równie mocno co przed Hot Space. Nieciekawa prasa, nieciekawe dyskusje na forach i nawet ostatnio jeden mój znajomy napisał, że słuchając Queen z lat 80-tych przy Kind of Magic poddał się po kilkunastu sekundach każdego kawałka i wrócił do płyt z lat 70-tych.
Może właśnie z tego powodu, że oczekiwania nie były wygórowane okazało się, że spędziłem całkiem przyjemnie 40 minut swojego życia. Opiszę je w punktach:
- Cały czas miałem wrażenie, że słucham radia. Ponad połowa płyty to single, hiciory, znane nie tylko jako ścieżka muzyczna do Highlandera, po prostu wielkie, znane przez każdego kawałki: A Kind of Magic, Friends Will Be Friends, Who Wants To Live Forever... przecież na te utwory trafia się losowo zmieniając radiostację w aucie.
- Przy One Year Of Love myślałem, że na chwilę puścili Steviego Wondera. Fajny saksofonik na końcu, fajne smyczki :) Mówię poważnie - ja nie mam problemu z takim softowym brzmieniem połowy lat 80-tych. Ja przecież jestem wielkim fanem Chrisa de Burgha!
- Who Wants To Live Forever... to prawdziwa petarda. Aż dziwię się, że jego autorem nie jest Freddie a Brian May, który raczej dawał się poznać jako ten, który ciągnie Queen w stronę cięższego brzmienia.
A Kind of Magic to świetna popowa płyta. Płyta brzmiąca tak jak lata w jakich została nagrana. To najbardziej wygładzona i spokojna płyta w dyskografii. Oczywiście jest tutaj trochę pazura i rockowych solówek Maya, ale to jeden z niewielu albumów Queen, które mogę sobie puścić sobotni wieczór jako muzykę tła. To nie jest zarzut. To komplement.
Do końca mojej chronologicznej przygody z albumami Queen zostały mi trzy pozycje. Każdą z nich doskonale znam, bo ukazywały się w czasach, kiedy już aktywnie słuchałem muzyki. Na podsumowanie przyjdzie jeszcze czas, ale droga jaką przebył ten zespół jest świadectwem muzycznego geniuszu. Pomiędzy Keep Yourself Alive z debiutu a One Year of Love z A Kind of Magic minęło LEDWIE 13 LAT, a są to kompozycje odległe gatunkowo o lata świetlne. Jednak po drodze nie było żadnej nagłej rewolucji, tylko konsekwentny rozwój i muzyczne poszukiwania.
cdn...
RECENZJE PŁYT PRZY KTÓRYCH BIEGAŁEM
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz