... a fiordy jadły mu z ręki

Pisząc kilka tygodni temu podsumowanie roczne mojego biegania, a potem o całej biegowej ewolucji na przykładzie wydatków poniesionych na to hobby zdałem sobie sprawę, że ten proces wygląda tak:

• Krok 1 - samotne bieganie po osiedlu
• Krok 2 - fascynacja progresem czyli skracanie czasu i wydłużanie dystansu
• Krok 3 - "wezmę udział w KAŻDYCH możliwych zawodach a medale będę liczył ma kilogramy"
• Krok 4A - medale się nie liczą, idę w ultra
• Krok 4B - medale się nie liczą, idę w triathlon jak Waldek Miś

Krok 4B idzie gdzieś hen w zimne wody zatoki gdańskiej i siodełko wykręcające jaja na drugą stronę. Może kiedyś. Na pewno jest to fajne. Ale poszedłem drugą drogą.

• Krok 5 - zaczynam startować w zawodach ultra i zbieram punkty UTMB.
• Krok 6A - biegam wyłącznie tam, gdzie takie punkty dają, nie marnują sił na inne biegi, nawet żal mi zrobić 80 km po lasach z kumplami, bo się zmęczę przez zawodami. W styczniu płaczę, że znów nie wylosowali mnie do biegu w Chamonix. Biegnę po raz kolejny ŁUT 150 i marudzę jak spotkany na trasie weteran: "wcale mi się nie chce biec tej pieprzonej łemkowyny, ciemno i bez sensu, k*!,  ch*! ale 4 punkty są.. a potem ... UTMB!!!" *
• Krok 6B - sam organizuję sobie biegi, jeżdżę po Polsce i świecie, kupuję bilety na PKS do Skarszew, albo Wizzaira do Bergen i biegam zielonym szlakiem po kaszubach albo w kierunku sztormu w norweskich fiordach.

Krok 6A i 6B kosztuje tyle samo. A czasem nawet krok 6B bywa tańszy, bo można organizować te wyjazdy w dowolnych terminach, akurat wtedy, kiedy wszystko dobrze składa się finansowo. Krok 6A wybierają Ci, którzy chcą rywalizować. Krok 6B Ci, dla których bieganie jest formą na spędzenie życia, a rywalizacja jest czasami tylko efektem ubocznym. 

Stoję w rozkroku pomiędzy drogą 6A i 6B. Żadna z tych dróg nie jest ani gorsza ani lepsza. Staszek właśnie opłacił ŁUT 150 bo chce poprawić swój czas z poprzedniego roku i zbierać punkty ku spełnienia marzenia w biegu dookoła Mount Blanc. Dominik kilka godzin temu wrócił z Bergen. Poleciał tam w piątek z kumplami z pracy, przebiegł 100 km, jedną noc biegł, drugą spał w starej norweskiej chacie. Wpinał się na wzgórza przy Bergen, biegł przez 2-kilometrowe mosty przy orkanie wiejącym z prędkością 140 km/h. Widział fiordy przy 7-metrowych falach... Czekam z WIELKĄ niecierpliwością na relację z jego wyprawy na podtworca.blogspot.com

Pobiegliśmy dziś z Michałem odebrać Dominika z lotniska. Zaparkowaliśmy nieopodal i korzystając z godzinki czasu biegaliśmy wzdłuż pasa startowego robiąc niemal 9 km. Dominik wyszedł do nas chyba trochę zaskoczony :) I od razy chciał iść na piwo, ale uświadomiliśmy mu, że ma żonę i dzieci, musi się umyć i po prostu odwieźliśmy go do domu.

Dominik, kup sobie to piwko. W Polsce jest 10x tańsze niż w Norwegii. Zjedz obiad i pisz bloga!

* ten cytat to autentyk. wspomniany zawodnik ukończył łemkowynę i wylosowali go do UTMB, i nie jest to Kuba 100hrmax.pl Abramczuk :) który też ukończył ŁUTa i miał szczęście w losowaniu w Chamonix. Kuba nie przeklinał :)