Parkrun Gdańsk-Południe #59

Jest kilka tematów do nadrobienia. A biorąc pod uwagę, że jest sobota, więc jest parkrun, to i okazja do wpisu doskonała.

Tych kilka tematów to:

• turystyczny wypad nad jezioro Garda i kilka teoretycznych przymiarek do jego obiegnięcia.
• przy okazji Gardy trzeba będzie wspomnieć o tym jak nie pobiegłem ani parkruna w Wenecji ani Mediolanie
• koncert The Sisters of Mercy w Gdańsku
• parkrun Gdańsk Południe #59
• i przy okazji kilka słów o Biegu Czyste Miasto Gdańsk, którego trasa biegnie po moich terenach 

Zacznę od dzisiejszego parkruna. W tym głębokim marazmie biegowym w jakim się znalazłem parkrun to ostatnia rzecz jakiej nie jestem w stanie sobie odmówić. Gdybym tu nie przyszedł w sobotę o 9 rano czułbym się jakbym sam siebie zdradził z niebieganiem. Jeżeli przestałbym biegać parkruny - przestałbym biegać w ogóle. Na szczęście taka poranna piątka przegania te debilne myśli. Wstrzykuje kilka mililitrów hormonu szczęścia do krwi i pozwala zacząć snuć plany, umawiać się, kontraktować kolejne treningi z samym sobą, albo z chłopakami.

Tak było dzisiaj. Pogoda przepiękna. To wciąż późne lato, ale powietrze było rześkie. Dzieciaki wyrwały do przodu szybciej niż przez cale wakacje. Może to dlatego, że w szkole zaczął się WF i do treningu doszedł ten niewielki element regularności?

Biegliśmy w tempie 6.10 min/km. Dzieciaki ani przez chwilę nie pomyślały o tym aby zwolnić i ostatecznie na metę wpadłem tuż za Kreską po niecałych 31 minutach.

Liczebność biegaczy nie była dziś oszałamiająca. Było nas 53-troje. Z tego 12 osób odwiedziło naszą lokalizację po raz pierwszy, w tym dla dwóch osób był to pierwszy bieg parkrun ever :) Czterem osobom udało się zrobić życiówkę. Gratulacje :)

A po parkrunie zorientowałem się, że bieg "Czyste Miasto Gdańsk" jest... właśnie dzisiaj. Oczywiście nie byłem zapisany, ale poszedłem pokibicować. Kilka słów więcej o tym biegu w następnym wpisie...